حرف های خودمانی

به اعتقاد من خدا یگانه‏ای مکرر است             یگانه‏ای که با شمار بندگان برابر است
به اعتقاد من خدا همان که فکر می‏کنیم         درست شکل اعتقاد ماست شکل باور است
گروهی از میان ما خدایشان بزرگ نیست        خدایشان درست مثل شخصشان محقر است
گروهی از میان ما خدای پرغرورشان              همیشه کینه‏ورز و اخم کرده و ستمگر است
گروهی از میان ما خدای مه گرفته‏شان           شبیه دیدن از ورای شیشه‏ای مشجر است
ولی خدای من خدای عاشقی که روز و شب    میان چشمه‏ی تبسم‏اش دلم شناور است
خدای من بزرگتر از آچه فکر می‏کنند                خدای من از آچه حرف می‏زنم فراتر است
خدای من جداست از خدای سخت‏گیرشان        مرا کسی ک آفریده یک خدای دیگر است
گناه اگر نمی‏کنم برای عرض عاشقی‏است         و گرنه هر گناه پیش لطف او میسر است
کسی درست می‏شناسد آن بزرگ پاک را           که مثل من تمام عمر با خدا برادر است